Ik voel nog niets, ik ben nog niet zieker geworden, dus dat sagegratie beleid is maar onzin. Altans dat willen we zo graag geloven. Iets zegt ons dat het niet zo is. Want dat is hetgeen wat je toch wel voelt bij zo'n reünie.
Sommige fokkers houden afstand, sommige fokkers komen niet en sommige fokkers doen alsof er niets aan de hand is. Wat het goede is ligt aan gedachten van de fokker zelf. Ik zelf? Ik ben er huiverig voor. Ik houd er wel rekening mee, ik probeer hoestende fokkers te vermeiden. Maar zoek het aan de andere kant weer op, want ik ben WEL gegaan, en ik sta erachter!
Afgelopen zaterdag en zondag zijn weer donders gezellig geweest, na een aantal maanden of zelfs jaren dat ik fokkers niet heb gezien was het toch weer als vanouds. Niet helemaal natuurlijk gezien er altijd wel een sfeertje hangt van 'oppassen!!!!' voor de bacteriën.
Zoals ik al zei, ik heb het wel opgezocht en toch houd ik mij ermee bezig. Maar andere mensen kunnen je nou eenmaal niet zo goed begrijpen als een fokker dat doet. Je hebt wat gemeen. En dat was in mijn ogen weer duidelijk te merken. Je kan uren weg praten met één persoon, over persoonlijke dingen omdat je elkaar zo lang niet hebt gezien maar voornamelijk over ervaringen. Wat in mijn ogen enorm belangrijk is, en wat het sagegratiebeleid ons weg heeft genomen.
Ik heb mijn reis gestart toen ik Natascha ging ophalen, niet alleen Natascha sprong bij mij in de auto, maar in Barneveld heb ik Kim en Janny opgehaald. Ik ben blij dat we het zo hadden afgesproken, lekker wegkletsen in de auto en het zo wat makkelijker maken voor hen. Zo begon het leuke weekendje al een uur vroeger als gepland. Want toen zaten we al lekker gezellig te babbelen (Lees kuchen) in de auto.
Het was uiteraard weer donders goed geregeld. Dit moet volgend jaar weer gebeuren. Want het houd ons fokkers sterk. Ik had soms het idee dat je er 'een soort van' alleen voor staat. Ondanks dat ik bevoorrecht ben met mijn 2lingbroer Denns. En met zo'n weekend voel je jezelf toch sterker in de schoenen staan. Altans dat heb ik. Lotgenoten contact is belangrijk!
Na iedereen een hand, en sommige een kus te hebben gegeven, hebben we de spullen op de kamer gezet (inclusief zuurstof app.) maar zijn daarna toch gelijk weer na beneden gegaan om eens lekker wat te gaan drinken en te kletsen. Het weekend is vrij kort, dus van elke minuut moet eigenlijk gebruik gemaakt worden. Na een aantal uur konden we vertrekken richting een speciaal ingerichte kamer om wat te eten, wat overigens erg lekker was!
Daarna stond de planning om naar 'Mamma Mia' te gaan. Het toeval trof dat het hotel waar we in sliepen aan het theater vast zat. Dus we konden binnendoor, zonder kou te vatten, ons richting de swingende musical begeven. De musical was erg leuk, en ook weer als vanouds. Ik weet nog dat we vroeger in de bioscoop (met fok) altijd zaten te kloten, en ook dit jaar konden een paar mensen zich niet inhouden. Het voelde weer goed, en de musical was goede entertainment!
De avond zat er al bijna op, maar de nacht moest nog komen. De bar was rijkelijk gevult, ik drink dan wel niet, maar zag een aantal mensen toch een flink aantal cc's aan bier weg drinken. Onder het mom van een lekkere babbel natuurlijk. Om half 2 was het voor mij tijd om na bed te gaan. De bedoeling was om het bad nog aan te zetten, maar ook daar was geen energie meer en ik ben lekker tegen me lieverd in slaap gevallen. Snurk!
De volgende morgen stond het ontbijt gepland. Wat eigenlijk ook het enigste was, na wat overleg met Kim en Janny waren we eroveruit om niet te laat naar huis te gaan. Wat later iedereen een goede actie leek. Want begin van de middag was iedereen al vertrokken.
Ik hoop volgend jaar weer mee te kunnen maken, het is een belangrijk iets, je wordt er volledig begrepen en kan leren van elkaar. Ik ben weer wat wijzer geworden en hoop dat ik anderen ook wat wijzer heb gemaakt met mijn verhalen.
Tot volgend jaar fokkers!